مجموعه بازی های Splinter Cell از آن دسته عناوینی هستند كه با وجود سابقه درخشان و كارنامه مورد قبولی كه تا كنون ارائه داده اند، توانسته اند نظرات بسیاری را جلب كنند. تا به حال نسخه های متفاوتی از این مجموعه منتشر شده كه هر كدام باعث پیشرفت بازی های اكشن مخفی-كاری شده اند. 4 قسمت از این مجموعه، همگی یك تیراندازی مخفی-كاری محض بودند كه المان های اكشن بازی را نادیده گرفته بودند، اما با گذشت زمان، این روند تغییر كرده و مقدار بیشتری اكشن چاشنی كار شد و در آخرین نسخه منتشر شده از این سری یعنی Conviction شاهد بودیم كه به صورت جدی به المان های كلیدی یك اكشن تمام عیار پرداخته شده بود.

پس از یك غیبت چند ساله، بالاخره Ubisoft در E3 سال گذشته پرده از جدیدترین نسخه این سری برداشت و آن را با عنوان Blacklist رونمایی كرد. عنوان مورد نظر، دارای ویژگی های خاصی است كه به نوعی ادامه دهنده مسیر نسخه قبلی است. اكثر سازندگان در انتهای هر نسل، به دنبال تغییر دادن انگیزه های موجود برای كشاندن قهرمان های خود به میدان هستند. این امر را در آخرین نسخه از سری Hitman هم شاهد بودیم. در Blacklist هم تقریباً چنین اتفاقی افتاده است. اینبار سم فیشر (Sam Fisher) كه بسیار باتجربه و حرفه ای تر از سابق به نظر می رسد، با انگیزه های به مراتب متفاوتی از آن چه در او سراغ داشتیم به این نسخه پا گذاشته است.